chodzić wokół

См. также в других словарях:

• iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

• aureola — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. aureolali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} krąg światła wokół głowy osoby świętej, przedstawiony w rzeźbie i malarstwie chrześcijańskim w postaci złocistego otoku lub okrągłej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

• deptać — ndk IX, deptaćpczę (deptaćpcę), deptaćpczesz (deptaćpcesz), depcz, deptaćał, deptaćany 1. «stąpając przygniatać, cisnąć nogami; następować na coś, przydeptywać» Deptać kwiaty, trawnik a. po kwiatach, po trawniku. Deptać komu po nogach, odciskach …   Słownik języka polskiego

• kręcić się — 1. Coś się kręci wokół kogoś, czegoś «coś ma związek z jakąś osobą, sytuacją, z jakimś zjawiskiem itp. i jest im podporządkowane»: To normalne, że początkowo wszystko kręci się wokół dziecka, nie tylko dlatego, że świeżo upieczeni rodzice są nim… …   Słownik frazeologiczny

• miasto — n III, Ms. mieście; lm D. miast 1. «duży obszar intensywnie i planowo zabudowany, podlegający odrębnej administracji, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze» Miasto stołeczne, prowincjonalne. Miasto fabryczne, handlowe, portowe …   Słownik języka polskiego

• siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… …   Słownik języka polskiego

• skakać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, skaczę, skacze {{/stl 8}}– skoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, skakaćczę, skakaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się, odbijając się nogami i odrywając się na moment …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gloria — ż I, DCMs. gloriarii 1. lm D. gloriarii (gloriaryj) «świetlisty krąg otaczający na obrazach lub rzeźbach głowy bóstw i świętych; aureola» 2. blm «chwała, sława, świetność, urok, nimb» Gloria wojenna. Otoczyć kogoś glorią bohaterstwa. ◊ Chodzić w… …   Słownik języka polskiego

• nimb — m IV, D. u, Ms. nimbbie; lm M. y «rodzaj aureoli, świetlisty otok wokół głowy przedstawianej na obrazie lub w rzeźbie postaci świętego, mający zwykle kształt koła, krzyża, trójkąta, promieni» przen., blm «chwała, sława, świetność, urok» Nimb… …   Słownik języka polskiego